Ο μάστορας του φανταστικού Γκιγιέρμο Ντελ Τόρο επιτέλους αξιοποιεί την ασύλληπτη φαντασία του με τον σωστό τρόπο και προκαλεί πρωτόγνωρες αισθήσεις. Συνδυάζοντας μια εφιαλτική και απίστευτα σκληρή πραγματικότητα με την αχαλίνωτη φαντασία του και έναν διεστραμμένο ενήλικο κόσμο με μία τρυφερή παιδική αθωότητα κάνει μια καθαρά ενήλικη ταινία να μοιάζει με μαγευτικό παιδικό παραμύθι και ο θεατής νιώθει πως είναι και πάλι παιδί, χωρίς να έχει όμως χάσει ούτε ελάχιστη από την ωριμότητά του…
Εκεί που οι Αμερικανοί θα έβλεπαν μόνο εφέ και (θεαματική αντί για απωθητική) βία, οι Ισπανοί βλέπουν ποιότητα και αλληγορία. Το τέλος της ταινίας σε πιάνει αδιάβαστο και ο δημιουργός της σε καλεί να αφήσεις τα προβλήματα της πραγματικότητας και να βρεις την κάθαρση στην φαντασία…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου