Σάββατο 19 Νοεμβρίου 2011

The adventures of Tintin: The secret of the Unicorn / Οι περιπέτειες του Τεντέν: Το μυστικό του Μονόκερου (2011)

Θα μπορούσε αλήθεια να φανταστεί κανείς πιο κατάλληλο άνθρωπο για να αναλάβει το σκη- νοθετικό τιμόνι στην κινηματογραφική μεταφορά του Τεντεν από τον Στίβεν Σπίλμπεργκ; Πόσο μάλλον αν συλλογιστούμε ότι, μετά τον πρώτο Ιντιάνα Τζόουνς, ο Σπίλμπεργκ και ο δημιουργός του Τεντεν, Hergé, υπήρξαν φαν ο ένας του άλλου…

Και όμως, το αποτέλεσμα της προσπάθειας τελικά αποδεικνύεται απογοητευτικό!

Ομολογουμένως, ο συνδυασμός της (εντυπωσιακά προσεγμένης) μοντέρνας τεχνικής του motion capture και του αρώματος νοσταλγίας που χαρα- κτηρίζει τον ήρωα είναι πολύ επιτυχημένος και απολαυστικός. Και το σύνολο της ταινίας είναι τουλάχιστον ευχάριστο.

Από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό όμως, το φιλμ δεν μειώνει ποτέ ταχύτητα. Συνεπώς χαρακτηρίζεται από μία υπερκινητικότητα, που περισσότερο σε κουράζει, παρά σε καθηλώνει ή σε κάνει να έχεις οποιαδήποτε αγωνία.

Δυστυχώς οι αναλογίες μυστηρίου και δράσης δεν τηρούνται. Ο Σπίλμπεργκ μοιάζει να προσπαθεί να σου υπενθυμίζει κάθε τρεις και λίγο ότι υπάρχει και κάποιο μυστήριο πίσω από την ασταμάτητη περιπέτεια που σε κάνει να το ξεχάσεις. Δεν υπάρχει όμως ούτε κάποια έκπληξη για να δικαιολογήσει την ύπαρξή του…

Η αθώα αφελής υπερβολή της ταινίας φυσικά κάνει τη δουλειά της, μιας και είναι πολύ διασκεδαστική.

Η κινηματογραφική μεταφορά του διάσημου κόμικ λοιπόν είναι σαφώς πολύ ευχάριστη και διασκεδαστική, αλλά, δεδομένου του -υπερβολικά- πολλά υποσχόμενου ονόματος ΣΠΙΛΜΠΕΡΓΚ, αποδεικνύεται μάλλον «λίγη».

Ας ελπίσουμε ότι την επόμενη φορά, με σκηνοθέτη τον Πίτερ Τζάκσον, το αποτέλεσμα θα είναι πιο κοντά στις (πολύ μεγάλες) προσδοκίες μας…

Βαθμολογία: 2.5/5

8 σχόλια:

  1. Αχ, αχ μου τα χαλάς τώρα (πλάκα κάνω :)).

    Πάντως όσον αφορά για την υπερκινητικότητα της ταινίας, πιστεύω ότι έτσι έπρεπε να είναι γιατί το comic και κυρίως ο βασικός του χαρακτήρας ανέκαθεν χαρακτηριζόταν από αυτό. Μάλλον, από ότι κατάλαβα από το κείμενό σου, θεωρείς ότι ο Σπίλμκπεργκ έκανε υπερβολική χρήση αυτής της υπερκινητικότητας. Δεν την έχω δει ακόμα την ταινία.

    Καλό Σαββατοκύριακο…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Όντως υπάρχει και στο κόμικ η υπερκινητικότητα αυτή, αλλά σίγουρα ό,τι πετυχαίνει στο χαρτί δεν δημιουργεί απαραίτητα την ίδια αίσθηση και στο σινεμά.
    Το γεγονός ότι η ταινία έμοιαζε να μην ενδιαφέρεται για τίποτα άλλο πέρα από την εξέλιξη της πλοκής της, της αφαιρεί κάτι, την κάνει πολύ πιο 'λίγη' απ' όσο θα μπορούσε να είναι.

    Η γνώμη μου είναι πως αξίζει να την δεις, απλά μην περιμένεις κάτι που θα σε κατενθουσιάσει, όπως περίμενα εγώ :)

    ..Καλό (υπόλοιπο) Σαββατοκύριακο επίσης! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Σίγουρα ότι είναι επιτυχημένο στο χαρτί δεν σημαίνει ότι θα είναι και στον κινηματογράφο.

    Εννοείται ότι θα την δω αφού ο Σπίλμπεργκ είναι μεγάλη μου αδυναμία. ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ναι, κι εμένα είναι αδυναμία μου ο Σπίλμπεργκ..
    Πωπω, πόσο με είχε συγκινήσει εκείνη η Τεχνιτή Νοημοσύνη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. αν και συμφωνώ με κάποια από τα σχολιά σου νομίζω οτι η συνεχής δράση κουράζει επειδή συνοδεύεται με μέτριο σενάριο.Επίσης νομίζω ότι οι υπερβολές που διαθέτουν αφέλεια παίζουν αρνητικό ρόλο.
    http://kritikhcin.blogspot.com/2011/11/255.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. οι υπερβολές του με ενόχλησαν αρκετά κι εμένα.. γενικά η ταινία στο σύνολό της αντί να μου δώσει την αίσθηση ότι δημιουργήθηκε με αγάπη (όπως η πλειοψηφία των ταινιών του Σπίλμπεργκ) μου έδωσε την αίσθηση μίας προχειρότητας ή βιασύνης ή έλλειψης έμπνευσης...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. ποτε δεν ενθουσιαζομουν με τις ταινίες του Σπιλμπεργκ απλά νομίζω οτι αυτή δημιουργηθηκε για εμπορικους σκοπους κυρίως..χωρις βεβαια να παυει να ειναι καλοφτιαγμενη και ευχαριστη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. για την συγκεκριμένη περίπτωση ναι, συμφωνώ απολύτως

    ΑπάντησηΔιαγραφή