Οι δημιουργοί του πρωτότυπου και εξαι- ρετικού «Persepolis» επιστρέφουν με διά- θεση λιγότερο να σχολιάσουν και περισ- σότερο να αγγίξουν συναισθηματικά ένα λιγότερο απαιτητικό, αυτήν τη φορά, κοινό. Το «Κοτόπουλο με δαμάσκηνα» είναι μία ταινία που στηρίζεται αποκλειστικά πάνω στο όμορφο και ιδιαιτέρως.. «γαλλικό» σκηνο- θετικό της στυλ, αλλά δεν τολμά να προ- χωρήσει λίγο παρακάτω. Μένει στα ρηχά και εύκολα και συγκινεί με άνεση τους ευαίσθητους θεατές που θα τσιμπήσουν το δόλωμα των αφηγηματικών παιχνιδιών, του αλά «Αμελί» καρτουνίστικου ύφους, της κόμικ αισθητικής και της πανέμορφης μου- σικής επένδυσης. Κατά τ’ άλλα, έχουμε ένα σενάριο που δεν εστιάζει κάπου συγκε- κριμένα (λίγο από love story, λίγο από νοσταλγία –αναμνήσεις-, λίγο από μελαγχολία –θάνατος-, λίγο από ηθικό προβληματισμό και λίγο από κοινωνικο-πολιτικές σπόντες) και παρασύρει (σχεδόν απολαυστικά) το θεατή σε μία ευχάριστη, πλην υπερβολικά ανώδυνη κινηματογραφική «νοστιμιά».
Η απεικόνιση της αμερικανικής οικογένειας και του ‘δικού μας’ Σωκράτη κλέβουν άνετα την παράσταση και είναι τα μοναδικά πράγματα που προσωπικά μου έμειναν στον νου μετά την προβολή.
Βαθμολογία: 2.5/5
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου