Ως
καλοφτιαγμένο περιπετειώδες θρίλερ, το «Κυνηγοί κεφαλών» επιχειρεί να
ακολουθήσει την εμπορική πορεία που χάραξε η «Millenium»τριλογία,
μεταφέροντας στον κινηματογράφο άλλο ένα επιτυχημένο σκανδιναβικό βιβλίο.
Ομολογουμένως είναι από τις ταινίες που δεν δυσκολεύονται να σε κερδίσουν
γρήγορα, κυρίως λόγω στυλ. Αισθητά… σκανδιναβική, ξεκινά με μια απρόσμενα
ευχάριστη διάθεση και διάχυτη την αίσθηση του «κάτι θα πάει στραβά τώρα». Και
πράγματι, για τον συμπαθή, τελικώς, πρωταγωνιστή, τα πράγματα εξελίσσονται πολύ
στραβά…
Η
αλήθεια είναι ότι όλα τα συστατικά της ταινίας δεν δένουν απόλυτα μεταξύ τους.
Το αγωνιώδες θρίλερ ακολουθείται από την δράση -η οποία σε κάνει σχεδόν να
ξεχνάς πως υπήρχαν και διάλογοι στο σενάριο- και αυτήν διαδέχονται με τη σειρά
τους οι ανατροπές που πραγματοποιούνται αιφνιδιαστικά γρήγορα –δεν είναι εύκολο
να τις κατανοήσεις απολύτως όντας για πολλή ώρα μέχρι τότε θεατής μιας
απλούστατης καταδίωξης. Το θετικό στα παραπάνω; Υπάρχουν και πολλή αγωνία και
ικανοποιητική δράση και απρόβλεπτες ανατροπές… Είναι μάλιστα εντυπωσιακό το
πόσο περίπλοκο μπορεί να είναι στην λεπτομέρειά του ένα φαινομενικά τόσο απλό
στόρι και πώς μπορεί να σε κάνει να το συζητάς μετά το τέλος του, χωρίς κατά τη
διάρκειά του να σε κουράζει ποτέ με καταιγισμό πληροφοριών. Ευτυχώς ο κεντρικός
ήρωας δεν καταλήγει σε μελοδραματισμούς για να σε κάνει να τον συμπαθήσεις και
δυο-τρεις ευπρόσδεκτες πινελιές μαύρου χιούμορ, αν και ίσως αποδυναμώνουν τον
παλμό του φιλμ, λειτουργούν μάλλον θετικά. Με λίγα λόγια, χωρίς να είναι κάτι
το εξαιρετικό, οι «Κυνηγοί κεφαλών» αποτελούν σίγουρα μία από τις καλύτερες
περιπετειώδεις κινηματογραφικές επιλογές που μπορείτε να κάνετε αυτόν τον
καιρό…
Βαθμολογία: 3/5
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου