Infinitely polar bear / Οικογενειακές ανισορροπίες (2014)

Χρόνια τον γνωρίζουμε, αλλά λίγες είναι οι φορές που ο Mark Ruffalo μας έδωσε την αφορμή να τον επαινέσουμε τόσο πολύ. Τα τελευταία χρόνια, ο αμερικανός ηθοποιός βρίσκεται ίσως στην κορυφαία φάση της καριέρας του, ταυτόχρονα ποιοτικά κι εμπορικά, και, μη σταματώντας να στηρίζει ανεξάρτητες παραγωγές (όπως η παρούσα, αλλά και το πρόσφατο «Begin again»), εξακολουθεί να μας εκπλήσσει με κάθε νέα του πρωταγωνιστική ερμηνεία. Εδώ, τον συναντάμε στο ρόλο μανιοκαταθλιπτικού-διπολικού πατέρα («polar bear» προφέρει λάθος η μικρή κόρη του το «bipolar») με την ευθύνη της φροντίδας των δύο κορών του και την ανάγκη να ξανακερδίσει τη γυναίκα του.

Το φυσιολογικά βαρύ θέμα της μανιοκατάθλιψης αντιμετωπίζεται με τον πιο αισιόδοξο τρόπο από την πρωτοεμφανιζόμενη στη σκηνοθεσία Maya Forbes, σε μια ευαίσθητη δραμεντί που ευτυχώς αποφεύγει τις υπερβολικά μελοδραματικές ή εύπεπτες λύσεις. Η κηδεμονία γίνεται υπόθεση ωρίμανσης αμφότερων γονιού και παιδιών και η αδυναμία ένταξης του Ruffalo στο κοινωνικό του περιβάλλον αποτυπώνεται διασκεδαστικά όσο και πικρά. Η αγάπη και η αποδοχή είναι τα κεντρικά θέματα γύρω από τα οποία περιστρέφεται η ιστορία και οι χαρακτήρες, σε μια αναζήτησή τους σε προσωπικό και κοινωνικό επίπεδο. Το τελευταίο στέκεται συχνά εμπόδιο στο πρώτο, με τις κοινωνικές διακρίσεις της δεκαετίας του `70 να δίνουν εμμέσως πλην σαφώς την αφορμή μιας φεμινιστικής-αντιρατσιστικής κινηματογραφικής διάστασης.

Ξανά όμως, είναι η αγάπη και η φροντίδα που επανέρχονται στο κινηματογραφικό προσκήνιο, μέσα από την αέναη μάχη τους με την προσπάθεια αποδοχής και συμβίωσης. Η Forbes δημιουργεί μια εξαιρετικά ζεστή και τρυφερή ιστορία που ακροπατεί επιτυχημένα ανάμεσα στο ρεαλισμό (η κινηματογράφηση επιδιώκει να μην εξωραΐσει την εικόνα) και στην ανάλαφρη διάθεση, η οποία δεν αξιοποιείται απερίσκεπτα. Συγκεκριμένα, το χιούμορ πηγάζει μέσα από την καθημερινότητα και τους χαρακτήρες και σπάνια υπερτονίζεται κινηματογραφικά, με εξαίρεση μια σινεφιλική αναφορά (στη «Λάμψη»), που όσο είναι αστεία, άλλο τόσο λειτουργεί ευφυώς και ουσιαστικά.

Έτσι, το «Infinitely polar bear» προσφέρει μια συγκινητικά τρυφερή, αισιόδοξη ματιά στις δυσκολίες των ανθρώπινων σχέσεων και αφήνει την αγάπη να κερδίσει με βαθιά, αν κι όχι απαραίτητα αξέχαστη, κινηματογραφική ευαισθησία.

Βαθμολογία: 3/5